جوشکاری و مونتاژ

در عملیات جوشکاری با استفاده از حرارت و فشار زیاد، دو یا چند قطعه متفاوت را به هم متصل می‌کنیم. به محض خنک شدن قطعه زیر کار، مواد به صورت دائمی فیوز می‌شوند و یک قسمت واحد را تشکیل می دهند. جوشکاری یک روش معمول در طیف گسترده ای از تولید، ساخت و ساز و سایر تنظیمات صنعتی است. جوشکاری و مونتاژ جزو کلیدی ترین مراحل ساخت است. ساخت اصطلاح وسیع تری است که به هر تعداد فرآیند تولیدی که برای ایجاد یک محصول نهایی استفاده می‌شود مانند نمونه سازی، برش، ماشینکاری یا مونتاژ اشاره دارد.

انواع جوشکاری

متخصصان جوشکاری ما در مجموعه پارسیان لیزر سه نوع از خدمات جوشکاری را ارائه می‌دهند. هر فرآیند متفاوت است و در کاربردهای خاص بهترین عملکرد را دارد.

• جوشکاری MIG

جوشکاری با گاز بی اثر فلزی (MIG)، به طور مداوم یک سیم فلزی را به ناحیه اتصال دو قطعه تزریق می‌کند. یک قوس الکتریکی بین سیم مصرفی و قطعه کار تشکیل می‌شود که سیم را ذوب می‌کند و یک استخر جوشکاری از مواد مذاب پرکننده ایجاد می‌کند که به دو جسم متصل می‌شود. جوشکاری MIG را گاهی جوشکاری قوس فلزی گاز (GMAW) هم می‌نامند.

• جوشکاری TIG

جوشکاری با گاز بی اثر تنگستن (TIG)، برای ایجاد جو بی اثر در ناحیه جوش متکی به یک گاز بی اثر مانند هلیوم یا آرگون است. گرمای جوشکاری از طریق قوس الکتریکی بین الکترود تنگستن مورد مصرف و قطعه کار تولید می‌شود. استفاده از مواد پرکننده در جوشکاری TIG اختیاری است، اما اگر از مواد پر کننده استفاده شود باید به صورت جداگانه اضافه شود زیرا الکترود تنگستن در مجاورت مواد دیگر ذوب نمی‌شود. جوشکاری TIG اغلب خودکار است. این روش به عنوان جوشکاری قوس گاز تنگستن (GTAW) نیز شناخته می‌شود.

• جوشکاری رباتیک

جوشکاری رباتیک اصطلاحی کلی است که به هر فرآیند جوشکاری انجام شده توسط یک ربات گفته می‌شود. قطعات و لوازم جانبی جوشکاری رباتیک شامل موقعیت دهنده ها، کنترل کننده ها، سنسورها و لوازم جانبی است. جوشکاری رباتیک برای ایجاد جوش های دقیق و قابل اطمینان ایده آل است.

• جوشکاری آلومینیوم

در حالی که جوشکاری آلومینیوم به خودی خود یک فرایند نیست، اما در بخش انواع جوشکاری لازم است که در مورد آن صحبت کنیم. زیرا یافتن ارائه دهنده خدماتی که بتواند جوشکاری این مواد را انجام دهد، اغلب دشوار است. نقطه ذوب آلومینیوم بسیار کمتر از فولاد است؛ بنابراین روند جوشکاری بسیار ظریف تر است. گرم شدن آلومینیوم مدت زمان زیادی طول می کشد اما آزاد شدن گرما در طی یک مدت کوتاه اتفاق می افتد. به همین ترتیب، کنترل جریان ارائه شده توسط جوشکاری TIG آن را به روش ایده آل برای جوشکاری آلومینیوم بدون گرم شدن بیش از حد قطعه کار تبدیل می‌کند.

روش های مختلف مونتاژ و ساخت

روش های زیادی برای بستن دو قسمت در کنار هم وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. انتخاب روش صحیح اتصال یا مونتاژ می‌تواند محصول را از نظر ساختاری و اقتصادی مناسب تر سازد. در این بخش از مقاله؛ برخی از متداول ترین روش های مونتاژ را به شما معرفی می‌کنیم.

1. مونتاژ سخت افزارس
2. جوشکاری
3. لحیم کاری

مونتاژ سخت افزاری

مونتاژ سخت افزاری به اتصال تعدادی از قطعات توسط اتصالات فیزیکی مانند مهره و پیچ و مهره گفته می‌شود. این نوع مونتاژ در درجه اول زمانی استفاده می‌شود که بتوانید در طول چرخه عمر محصول، قطعات را به صورت جداگانه ای از مونتاژ خارج کنید. برخی از نمونه های مونتاژ اتصالات کشویی، اتصالات استوانه ای و اتصالات توپی هستند.

جوانب مثبت: مونتاژ سخت افزار امکان تعویض آسان و کم هزینه قطعاتی را فراهم می‌کند که ممکن است در مقایسه با سایر روش های مونتاژ با سرعت بیشتری خراب یا فرسوده شوند.

منفی: هزینه اضافی در رابطه با مواد چفت و بست وجود دارد. این مواد همچنین می‌توانند وزن قابل توجهی در مقایسه با یک اتصال دائمی اضافه کنند.

جوشکاری

جوشکاری یک روش اتصال دائمی است که فلزات را با استفاده از برق به هم متصل می‌کند. در جوشکاری سنتی، بخش از فلز هر دو قسمت در حال جوشکاری ذوب می‌شود. جوش اغلب از خود فلز قوی تر است و می‌تواند به کل ساختار استحکام دهد. انواع مختلفی از جوشکاری با تفاوت های ظریف وجود دارد. چند نوع عبارتند از: جوشکاری MIG، جوشکاری با شار هسته، جوشکاری TIG و جوشکاری چوبی.

جوانب مثبت: جوش ها سبک، محکم و از نظر زیبایی مورد پسند هستند.

موارد منفی: جوشکاری به نیروی کار ماهر و تجهیزات تخصصی نیاز دارد. بسیاری از تکنیک های جوشکاری به محافظ گاز نیاز دارند. همچنین ممکن است زمان بیشتری نسبت به سایر روش ها طول بکشد. که همه اینها همه می تواند منجر به هزینه های بالای تولید شود.

لحیم کاری

لحیم کاری با ذوب یک فلز پرکننده، بین دو قطعه فلزی را به یکدیگر متصل می‌کند. .

لحیم کاری همان فرآیند جوشکاری است؛ اما در جوشکاری از فلز پرکننده ذوب شده استفاده می‌شود که دمای آن بالای 450 درجه سانتیگراد است. از نظر ساختاری مقاومت کمتری نسبت به جوش ها دارند اما زمان کمتری لازم دارند و نیازی به ذوب فلز پایه نیست. لحیم کاری ضعیف تر از دو روش ذکر شده است، اما اغلب برای اتصال قطعات الکتریکی بر روی برد های الکتریکی در اندازه نانو و میکرو متر استفاده می‌شود. از آنجا که فلز مذاب در دمای پایین تری قرار دارد، احتمال آسیب دیدگی کمتر است.

جوانب مثبت: مناسب برای اتصالات الکترونیکی یا اتصالات حساس به گرما. سریع تر از جوشکاری است و نیاز به محافظت آنچنانی نیست چون از گاز خاصی استفاده نمی‌شود.

موارد منفی: می تواند ضعیف باشد؛ بنابراین بهتر است که به عنوان اتصال اولیه سازه مورد استفاده قرار نگیرد و اغلب برای حمایت از تنش قابل توجه نیاز به تقویت اتصال دیگری دارد.